adda-budda — 1. zərf Oradan buradan, rabitəsiz. Adda budda danışmaq. – Əziz xan əlini saldı cibinə, bir qayıtdı qonaqlara səmt, bir çöndü Məmmədhüseynə tərəf və başladı adda budda danışmağa. C. M.. // Dağınıq, nizamsız, qarışıq, pərakəndə, tərtibsiz. Qara… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aloş — (Şəmkir) ala tala, adda budda olan, qeyri müntəzəm. – Yer aloş qalıf … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ala-tala — sif. Tala tala, adda budda, orada burada. Üfüqlərə yatmış ala tala buludlar pul kimi qızarmış ocaq daşlarını xatırladırdı. M. İ.. May ayı idi! Havalar bir az qızmışdısa da, ancaq hələ dərələrdə, dağların döşündə ala tala qar qalmışdı. R. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
alagöl — is. Adda budda göllər olan yer … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dərə-təpə — is. Dərəli təpəli yer, düz olmayan yer. <Cahangir bəy:> Onda dərətəpələr dolardı qaçaqla. N. V.. <Kosaoğlu:> Deyəsən, İmran da ona uyub. Öz işgücünü bir yana buraxıb, dərə təpə gəzir. İ. Ş.. ◊ Dərədən təpədən – oradan buradan, adda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
keçəlləşmiş — f. sif. Keçəl olmuş, başının tükü tökülmüş. // məc. Dazlaşmış, çılpaqlaşmış. – Tula keçəlləşmişdi, adda budda yerlərdə belinin tükü tökülmüşdü. İ. Məlikzadə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
orada-burada — z. Müxtəlif yerlərdə; həm orada, həm də burada; adda budda yerdə. Camaat vəkilləri yığılıb koma koma oradaburada söhbət edirdilər. Ə. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qalaqlanmaq — məch. Qalaq vurulmaq, komalanmaq, bir yerə toplanmaq, üst üstə yığılmaq. Qara damlar adda budda salınmışdı, dal tərəflərində təzək qalaqlanmışdı. Ç.. Görünürdü güclü bir qar gələcək, qar qarın üstünə qalaqlanacaq, lütlənən ağaclar qarla… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
seyrək — sif. 1. Bir birindən aralı, uzaq, sıx, qalın olmayan, adda budda (sıx əksi). Seyrək meşə. Seyrək ot. – Uzaqda görünən seyrək pöhrəliyin içi və dilik dilik olan yalların sinəsi yarılırdı. S. R.. // Eyni mənada saç, tük haqqında. Gözlərinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tək-tək — sif. və zərf 1. Birbəbir, bir bir, ayrı ayrılıqda. Mirqasım mollaların bəzilərinə tək tək salam verməyə başladı. S. Rəh.. 2. Hərdənbir, arabir, bəzən, nadir. Məni də yorduqca arabir şəhər; Muğanın seyrinə çıxıram tək tək. S. V.. <Coğrafiya… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təkəmseyrək — sif. və zərf Adda budda, orada burada, seyrək. Bu söz iclasda təkəmseyrək gülüşməyə səbəb oldu. Ə. Vəl.. Meşənin ətəyindən, təkəmseyrək kolların arasından qarapaltarlı, irigövdəli bir arvad çıxdı. İ. Hüseynov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
